اکنون بسیاری از شرکتها و آژانسهای فضایی و دانشگاهها از مهندسی همزمان استفاده میکنند. مانند:
تاسیسات طراحی همزمان آژانس فضایی اروپایی
آژانس فضایی فرانسه (CNES)
آژانس فضایی ایتالیا (ASI)
شرکت هواپیما سازی بوئینگ (Boeing)
اداره طراحی ماهوارهای (EADS Astrium)
شرکت مهندسی و معماری (STV)
شرکت هوافضایی (The Aerospace corporation)
مرکز فضایی آلمان(DLR) و ...
همان طور که میبینید شرکتهای موفقی از این روش استفاده میکنند. مطلب مهم آن است که بدانیم این شرکتها از این روش چگونه استفاده میکنند. به همین جهت، در ادامه به چگونگی پیادهسازی مهندسی همزمان در شرکت تویوتا به عنوان شرکتی موفق در این زمینه، میپردازیم. لازمهی آن آشنایی به دو مفهوم SBD و PBD است که در ابتدا به معرفی آنها پرداخته میشود.
در زندگی و کار، مواقعی هست که باید بدون آگاهی از پیامدهای انتخابهایمان، تصمیمهای مهمی بگیریم. از این رو برای پیشبینی پیامدها و در نتیجه آن، انتخاب درست، در ابتدا مشکل را کامل شناسایی میکنیم. سپس فهرستی از راه حل‌های احتمالی فراهم و پس از آن یکی را انتخاب مینماییم. چه انتخاب خوبی کرده باشیم و چه بد، بعد از طی کردن مقداری از مسیر انتخاب شده، وقت و انرژی برای آن صرف کرده‌ایم و بسیار سخت خواهد بود که به عقب برگردیم.
روشی که در بیشتر مواقع استفاده میشود آن است که یک نفر یا یک گروه تصمیمی می‌گیرد و تیم آن را اجرایی می‌کند. بنا بر این تیم مجبور است با شرایطی که در بین راه پیش می‌آید خودش را وفق دهد. به این روش Point Based Design گفته میشود و به صورت PBD نیز نوشته میشود. اشکالی که این روش دارد آن است که ما را مجبور به استفاده از یک راه حل می‌کند، بدون آن که جواب آزمایش تاثیر آن بر رفع نیاز ما بررسی شده باشد. در مقابل این روش، Set Based Design که معمولاً به صورت SBD نوشته میشود، قرار دارد. SBD روشی است برای آنکه تا جایی که امکان پذیر است، انعطاف در تصمیم را در روند پروژه نگاه داریم. به بیانی دیگر، SBD دقیقاً برعکس "فقط یک راه را انتخاب کردن" است. در این روش، تیم‌ها همزمان با شناسایی و بررسی راههای احتمالی، به کار خودشان ادامه میدهند و در این مسیر با ارزیابی راههای انتخابی و تحلیل نتایج بدست آمده، در تصمیمگیریها تغییرات لازم را ایجاد میکنند. این روش برای مواقعی که نیاز به خلاقیت زیاد است یا ضرب الاجل‌ها قابلیت جابهجایی دارند، مناسب است.
شرکت تویوتا جز آن دسته از شرکتهایی است که از مفهوم SBD بهره می‌برد و رفته رفته در مسیر انجام پروژه از راههای پیشنهادی کم می‌کند. به بیانی دیگر، در ابتدای راه تصمیم نهایی را نمی‌گیرد. این کم کردن تدریجی حاصل تحلیل اطلاعات جدیداً بدست آمده در مسیر انجام پروژه است.
برای مثال:
۱. شرکت تویوتا برای قسمت طراحی محصول حداقل دو طرح اصلی را در نظر می‌گیرد. این در صورتی است که بیشتر رقبای این شرکت یک طرح برای طراحی را انتخاب میکنند و بلافاصله بعد از انتخاب، وارد طراحی جزئیات می‌شوند. در این شرکت همزمان با ایجاد طرح، گروهی از مهندسان قابلیت تولید طرح‌ها را بررسی میکنند. این روش به آنها کمک می‌کند که اگر طرحی که در حال طراحی است از نظر مهندسان قابل ساخت نباشد سریع‌تر و بدون صرف هزینه و وقت کنار گذاشته شود و طرح دیگری انتخاب شود.
۲. در مرحله ساخت، شرکتهای خوروسازی آمریکایی یک سری تلورانسها و ابعاد ثابتی دارند. اما در شرکتهای تویوتا و بقیه شرکتهای ژاپنی، سازنده‌ها اصراری بر استفاده از تلورانسها و ابعاد ثابت ندارند. در واقع اولویت آنها این است که هرجا نیاز باشد تغییرات را در ابعاد ایجاد کنند تا پارتها به صورت دقیق به یکدیگر فیت شوند. این مثال هم نشان می‌دهد که بر خلاف شرکتهای دیگر که ابعاد فیکس دارند و یک طرح و یک تصمیم کلی را دنبال میکنند، تویوتا اندازه‌های متغیری با توجه به نیاز، انتخاب می‌کند.(۲)
این دو نمونه، دو بخش از فرایند تولید بود که در آنها، شرکت تویوتا از روش مهندسی همزمان استفاده کرده بود. این شرکتها مانند شرکتهای موفق دیگر در تلاشند که از مهندسی همزمان در زمینههای مختلف استفاده کنند و از مزایا چشمگیر آن استفاده نمایند.
با استفاده از سامانه Engroom شما میتوانید با تعریف پروژه خودتان و ایجاد زیر سیستمهای متفاوت و قرار دادن ناظر بر آنها روش set based design که شرکتهای قوی مانند تویوتا از آن استفاده میکنند را پیادهسازی کنید. البته که روش point based design نیز را میتوانید اجرایی کنید، اما با توجه به مطالب گفته شده، استفاده از SBD در هزینه و وقت صرفه جویی خواهد کرد. علاوه بر اینها با بستر قوی ایجاد شده برای پیاده سازی این روش، مسیری هموارتر و خروجی مطلوبتری خواهید داشت.
نویسنده : نوشین کوهلی تحت نظارت دکتر اسماعیل خان‌میرزا
مراجع: